28η ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1940 

        (ομαδική κατασκευή των μαθητών του 1ου Νηπιαγωγείου "τα βουνά της Πίνδου")

Αγαπητά μου νηπιάκια, σήμερα θα πάμε μια βόλτα στην ιστορία της χώρας μας και θα ταξιδέψουμε μαζί στο μακρινό 1940 όταν τη χώρα μας κάποιοι λαοί ήθελαν να την κατακτήσουν και την ελευθερία μας να κλέψουν. Η ιστορία αυτή ξεκινά "σαν παραμύθι " της Γαλάτειας Σουρέλη.

Μια φορά κι έναν καιρό ζούσε ένας γίγαντας, ένας μεγάλος γίγαντας, τόσο μεγάλος όσο σαράντα εκατομμύρια άνθρωποι μαζί.Τον ίδιο καιρό κάπου κοντά στο γίγαντα, ζούσε ένας νάνος, ένας μικρός χαρούμενος νάνος.Νάνος και γίγαντας ζούσαν ο καθένας στον τόπο τους χωρίς να ενοχλεί ο ένας τον άλλον. Τους χώριζε άλλωστε ένα τεράστιο αυλάκι, μια θάλασσα. Ζούσαν ευτυχισμένοι... Και περνούσε ο καιρός. Ο νάνος κοίταζε τη δουλειά του και ο γίγαντας τη δικιά του και ζούσαν αγαπημένοι...Ένα πρωί όμως ο γίγαντας φόρεσε ένα περίεργο καπέλο και μια πιο περίεργη στολή και με ένα πήδημα βρέθηκε στην πόρτα του  μικρού νάνου και βάζοντάς του μια λόγχη μπροστά στην κοιλιά του είπε: «Ήρθα να σου πάρω το σπίτι, παραδώσου!»Ο νάνος στην αρχή το πέρασε για χωρατό. «Κοίτα χωρατατζής που είναι ο γείτονας!» σκέφτηκε. Και φέρνοντας στο νου του το γνωστό χαιρετισμό, του φώναξε: «Γεια σου γείτονα χωρατατζή!» Ο γίγαντας όμως δεν καταλάβαινε πια από τέτοια. Πίεσε τη λόγχη πάνω στην κοιλιά του και του ξαναφώναξε με άγρια φωνή: «Παραδώσου είπα»Τότε ο μικρός νάνος κατάλαβε ότι δεν αστειευόταν ο γίγαντας και χωρίς κανένα φόβο του είπε: «Όχι, δεν παραδίνομαι.» Αμέσως έτρεξε στο μικρό καλύβι του και σε λίγο ξαναγύρισε κρατώντας μια σφεντόνα και στάθηκε μπροστά στο γίγαντα. Ο μεγάλος γίγαντας τα 'χασε για λίγο και αμέσως όρμησε επάνω στο μικρό νάνο.Έγινε όμως κάτι το απίστευτο ο μικρός νάνος νίκησε το μεγάλο γίγαντα κι έτσι  ο γίγαντας με κατεβασμένο το κεφάλι το έβαλε στα πόδια.Έτσι κι οι Έλληνες του Σαράντα, όπως ο μικρός  νάνος του παραμυθιού, όταν η Ιταλία ζήτησε να της παραδώσουν τη χώρα τους, απάντησαν όπως κι εκείνος με ένα θαρραλέο και αποφασιστικό! ΟΧΙ και αφού πολέμησαν παλικαρίσια πάνω στις βουνοκορφές νίκησαν τους Ιταλούς κι έτσι η πατρίδα μας είναι ελεύθερη.

(η όμορφη παρουσίαση ανήκει στη συνάδελφο Νίκη Κηπουργού)        

Αγαπητά μου νηπιάκια ξέρετε ότι 27 Οκτωβρίου είναι η γιορτή της ελληνικής σημαίας; 

Η ελληνική σημαία γιορτάζει και τιμάται στις 27 Οκτωβρίου ,την παραμονή της επετείου του «ΟΧΙ».

Από το ρήμα σημαίνω, η σημαία –ως εθνικό μας έμβλημα- συμβολίζει την Ελλάδα με τους αγώνες για εθνική ανεξαρτησία, κυριαρχία και ελευθερία.

Το ιερό γαλαζόασπρο πανί με τον λαμπυρίζοντα σταυρό στην κορυφή του είναι η τιμημένη και δοξασμένη ελληνική σημαία. Ο κρυφός πόθος των σκλάβων, η ελπίδα του Έθνους, η ψυχή του στρατιώτη. Η κυανόλευκη  σημαία μας είναι το ιερό σύμβολο της πατρίδας μας. Πάνω σ’ αυτή συμπυκνώνεται η ουσία της ζωής του Έθνους και της Πίστης μας. Η γαλανόλευκη, για την οποία αγωνίστηκαν, πολέμησαν και θυσιάστηκαν αναρίθμητοι Έλληνες σε διάφορες ιστορικές περιόδους. 

Είναι η συνείδηση, η τιμή και η δόξα του στρατιώτη. Σ’ αυτή δίνουν όρκο βαρύ και ιερό οι στρατιώτες να μην την εγκαταλείψουν ποτέ και τα’ άσπιλά της χρώματα να μην σπιλώσουν ξένα χέρια.

Ορκίζονται να μείνουν κοντά της και να αγωνιστούν κάτω από την άξια σκέπη της μέχρι την τελευταία ρανίδα του αίματός τους, να πέσουν για την τιμή της σαν τα αρχαία της Σπάρτης παλικάρια κάτω από τον ίσκιο της.

ΠΑΙΧΝΙΔΙ 

Φτιάξε το παζλ με την ελληνική σημαία 

16ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΣΗΜΑΙΑ

ΤΟ ΣΑΛΙΓΚΑΡΙ 

Αγαπημένα μου νηπιάκια, ξέρω πόσο πολύ σας αρέσει να βλέπετε τα σαλιγκαράκια στην αυλή για αυτό ο Τομ το σαλιγκάρι  είναι σήμερα μαζί μας να μας πει την ιστορία του.Απο το βιβλίο "Ημερολόγιο Φθινοπωρινό" , Τ. Τσιλιμένη – Β. Αναγνωστόπουλος , εκδ. Καστανιώτη. 

Ας τραγουδήσουμε και ας χορέψουμε σαν τα σαλιγκάρια

                           

                                  

                                           Συζητάμε για τη ζωή των σαλιγκαριών.

                                          (γλωσσική ανάπτυξη ,μνήμη, ανάπτυξη προφορικού λόγου)

 ΦΡΟΥΤΑΚΙΑ ΓΛΥΚΑ , ΦΡΟΥΤΑΚΙΑ ΦΘΙΝΟΠΩΡΙΝΑ

ΤΡΩΩ ΥΓΙΕΙΝΑ - ΖΩ ΥΓΙΕΙΝΑ 

   Αγαπημένα μου νηπιάκια σήμερα θα μιλήσουμε για τα φθινοπωρινά φρούτα. Άραγε τι γνωρίζετε για αυτά; Ποια είναι ; Tι λέτε πάμε να τα γνωρίσουμε και να δούμε τι ιστορίες έχουν να μας πουν; 

Φτιάχνουμε τα ΜΉΛΑ μας

αλλά και τις φθινοπωρινές φρουτιέρες μας και τις στολίζουμε με τα φθινοπωρινά φρούτα που έχουμε φτιάξει 

Παρουσιάζουμε τα φθινοπωρινά φρούτα μας και λέμε μια ιστορία για αυτά

Παίζουμε μαθηματικά παιχνίδια αντιστοίχισης , τοποθετούμε το κάθε φρούτο στο αντίστοιχο δέντρο του και μαθαίνουμε να μετράμε. 

Παίζουμε παιχνίδια αντιστοίχισης με τα φρούτα

Ας δοκιμάσουμε τα φρουτάκια μας

Έντεχνη μάθηση 

Εφαρμόζουμε ρουτίνες σκέψης της έντεχνης μάθησης  της ομάδας Project zero του πανεπιστημίου Harvard , με στόχο να αναπτύξουμε τον προφορικό μας λόγο, την σκέψη μας, την  κριτική μας ικανότητα και να ενισχύσουμε την παρατηρικότητά μας. Ο πίνακας του Ιακωβίδη με τα σταφύλια αποτελεί την εκκίνηση της παρατήρησή μας. Η ρουτίνα σκέψης που εφαρμόζεται είναι : "see , think, wonder'' ( βλέπω,νομίζω,αναρωτιέμαι) . 

Μικροί καλλιτέχνες εν δράσει

Eπιπλέον οι μαθητές παρατηρούν ένα πίνακα ζωγραφικής που είναι συνδεδεμένος με την πολιτιστική μας κληρονομία καθώς απεικονίζει την ευλογία των σταφυλιών στο Βυζάντιο και τον αναπαριστούν εικαστικά.

Σύμφωνα με τον Καθηγητή του Α.Π.Θ., Παναγιώτη Ι. Σκαλτσή, σε σχετικά παλαιό λειτουργικό τυπικό, (12 αι.), σημειώνεται ότι η ευλογία των σταφυλιών, γινόταν από τον ιερέα το Δεκαπενταύγουστο, μετά τη θεία Λειτουργία. Κάτι ανάλογο γινόταν, όπως είδαμε, και στην Κωνσταντινούπολη, όπου το Δεκαπενταύγουστο ο Πατριάρχης ευλογούσε τα σταφύλια στο ναό των Βλαχερνών, παρουσία του αυτοκράτορα. Οι περισσότερες πάντως πηγές συνδέουν την ευλογία των σταφυλιών με τη Μεταμόρφωση. Διασώζεται μάλιστα και ειδική ευχή, η οποία στα χειρόγραφα μαρτυρείται από το 10ο αιώνα, με διάφορους τίτλους, όπως «Ευχή του σταφυλιού», «Ευχή εις μετάληψιν σταφυλης», «Ευχή επί σταφυλής και πάσης οπώρας», «Ευλογία αμπέλου και σταφυλής».Ήταν συνήθεια αυτά τα σταφύλια των απαρχών να τα βάζουν στα κρασοβάρελα για να έχει την ευλογία της εκκλησίας και το κρασί.