Φτιάχνω μια ιστορία με λέξεις από το αρχικό γράμμα του ονόματός μου !!
Αγαπητά μου νηπιάκια ιδού το πρώτο μας ψηφιακό βιβλίο για φέτος. Μια ιστορία που δημιουργήθηκε με λέξεις που επιλέξατε και ξεκινούν από το αρχικό σας γράμμα. H ιστορία εικονογραφήθηκε με τις όμορφες ζωγραφιές σας και είναι έτοιμη να την διαβάσουμε . Τι λέτε ξεκινάμε ;
Το σχολείο τα χρόνια τα παλιά μέσα από τα μάτια της Τέχνης.
Βασικοί στόχοι της συγκεκριμένης ενότητας είναι να συγκρίνουν τα παιδιά το σχολείο της παλιάς εποχής με την τωρινή, να βρουν ομοιότητες και διαφορές, να διερευνήσουν αλλά και να προβληματιστούν πάνω σε καλές ή κακές μαθητικές πρακτικές και συμπεριφορές. Επιπλέον να επιλέξουν και να υιοθετήσουν τις συμπεριφορές και τους κανόνες που δημιουργούν το κατάλληλο μαθησιακό πλαίσιο και ευνοούν την ομαλή συνεργασία και επικοινωνία.
Αγαπητά μου νηπιάκια σήμερα θα κάνουμε ένα φανταστικό ταξίδι στα χρόνια τα παλιά και θα δούμε το σχολείο μιας άλλης εποχής. Τι λέτε είστε έτοιμοι να ξεκινήσουμε ;
ΚΑΝΟΝΕΣ ΘΕΤΙΚΗΣ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑΣ
Αγαπημένα μου νηπιάκια καλωσήρθατε στο 2ο τμήμα του Νηπιαγωγείου μας. Πιστεύω να χαρήκατε που είδατε τους αγαπημένους σας φίλους αλλά και τα νέα παιδιά που σήμερα για πρώτη φορά ήρθαν στο σχολείο μας. Σας εύχομαι να έχετε μια υπέροχη χρονιά!!
Όμως για να είναι όμορφη η χρονιά μας και να περνάμε υπέροχα πρέπει να θυμηθούμε κάποιους κανόνες που πρέπει να τηρούμε μέσα στην τάξη μας, ώστε να μπορούμε να συνυπάρχουμε και να συνεργαζόμαστε με τους άλλους. Ποιες συμπεριφορές άραγε είναι εκείνες που πρέπει να ακολουθούμε και ποιες να αποφεύγουμε; Tι λέτε πάμε μαζί να παίξουμε και να τις διακρίνουμε;
Εμείς δημιουργήσαμε τους δικούς μας κανόνες συμπεριφοράς για την τάξη μας
και δώσαμε την υπόσχεση όλοι να τους τηρούμε.
ΤΑ ΗΛΙΟΤΡΟΠΙΑ
Οι πίνακες με τα ηλιοτρόπια αποτελούσαν αγαπημένη εικαστική ενασχόληση του Ολλανδού ζωγράφου Βαν Γκογκ ενώ οι εικόνες τους γεννούν γαλήνη και οικειότητα, τον εμψυχώνουν και του γαληνεύουν το πνεύμα σε ταραγμένες περιόδους της ζωής του.
ΡΟΥΤΙΝΑ ΣΚΕΨΗΣ : BΛΕΠΩ - ΝΟΜΙΖΩ - ΑΝΑΡΩΤΙΕΜΑΙ
Αγαπημένα μου νηπιάκια βρισκόμαστε σε μια περίοδο που είναι διαφορετική από όλες τις υπόλοιπες. Είναι χαρούμενη , γιορτινή και οι άνθρωποι θέλουν να μεταμφιέζονται , να χορεύουν , να τραγουδούν να λένε αστεία τραγούδια, να φοράνε μάσκες και αποκριάτικά ρούχα.... Μήπως ξέρετε πως λέγεται αυτή η γιορτινή περίοδος ;;;; ΑΠΟΚΡΙΕΣ !!
Πάμε μαζί ένα αποκριάτικο περίπατατο , να δούμε τι είναι οι απόκριες , ποιός καθιέρωσε αυτή τη γιορτή και τι γίνεται την αποκριάτικη περίοδο σε διάφορα μέρη της πατρίδας μας.
Ξεκινάμε λοιπόν 😄😄
Ο ΕΓΩΙΣΤΗΣ ΓΙΓΑΝΤΑΣ του Όσκαρ Ουάιλντ
Αγαπητά μου νηπιάκια , σήμερα με εντυπωσιάσατε με τις υπέροχες ζωγραφιές σας που αποτυπώνουν τόσο όμορφα τις σκέψεις σας. Με πολλή χαρά σας έφτιαξα μια όμορφη παρουσίαση όπου έχετε τον πρωταγωνιστικό ρόλο. Όπως αρμόζει στους μικρούς ζωγράφους μου!!
ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΕΘΙΜΩΝ ΤΟΥ ΔΩΔΕΚΑΗΜΕΡΟΥ
Αγαπητά μου νηπιάκια,
Στόχοι :
Τα παιδιά αναγνωρίζουν και περιγράφουν τα έθιμα του Δωδεκαημέρου.
Επιλέγουν και αναπαριστούν κάποιο έθιμο.
Αφηγούνται την αναπαράσταση του εθίμου.
Συμμετέχουν στην δημιουργία ενός δρώμενου.
Αναπτύσσουν τον προφορικό λόγο.
Συνεργάζονται , επινοούν, κατασκευάζουν.
ΤΟ ΕΘΙΜΟ ΤΗΣ ΕΙΡΕΣΙΩΝΗΣ ΑΝΑΒΙΩΝΕΙ ΣΤΟ ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟ ΜΑΣ
Η Ειρεσιώνη προέρχεται από τη λέξη είρος ή έριον που σημαίνει το μαλλί του προβάτου. Τα παιδιά στόλιζαν το κλαδί ελιάς με κόκκινες και λευκές κλωστές (κορδέλες) που προέρχονταν από το μαλλί του προβάτου και κρεμούσαν πάνω του διάφορους καρπούς δέντρων, όπως σύκα, καρύδια, αμύγδαλα, κάστανα, δημητριακά και κάποιες φορές μικρές φιάλες με λάδι και μέλι.
«Η Ειρεσιώνη, το κλαδί ελιάς, περιφερόταν στους δρόμους των Αθηνών, την έβδομη ημέρα του μήνα Πυανεψίωνος, που είναι ανάμεσα στις 20 Σεπτεμβρίου με 20 Οκτωβρίου.
Η Ειρεσιώνη περιφέρονταν από παιδιά “αμφιθαλή”, δηλαδή από παιδιά που ζούσαν και οι δυο γονείς τους. Έψαλαν τα κάλαντα, τις “καλένδες”, που ο ίδιος ο Όμηρος κατέγραψε 3000 χρόνια πριν. Γυρνούσαν από σπίτι σε σπίτι δίνοντας ευχές και μαζεύοντας φιλοδωρήματα από τον νοικοκύρη ή την κυρά του σπιτιού. Όσο κι αν δεν το πιστεύουμε, ακόμα και το σημερινό χριστουγεννιάτικο δέντρο έχει τις ρίζες του στην αρχαία Ελλάδα»
Σύμφωνα με την παράδοση, το έθιμο της Ειρεσιώνης καθιερώθηκε από το Θησέα, όταν ξεκίνησε να πάει στην Κρήτη για να σκοτώσει τον Μινώταυρο και σταμάτησε στη Δήλο, όπου έκανε θυσία στον Απόλλωνα.
Εκεί, υποσχέθηκε στον θεό ότι αν κέρδιζε τη μάχη με τον Μινώταυρο, θα του πρόσφερε στολισμένα κλαδιά ελιάς για να τον ευχαριστήσει. Επιστρέφοντας στην πατρίδα του, ο Θησέας εκπλήρωσε τη υπόσχεσή του καθιερώνοντας έτσι το θεσμό της Ειρεσιώνης. Στα χρόνια της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, το έθιμο συνεχίστηκε και εμπλουτίστηκε, μάλιστα πάνω στα κλαδιά της ελιάς άρχισαν να κρεμούν και φαναράκια που φώτιζαν.
Οι Έλληνες το διέδωσαν και στους βόρειους λαούς, οι οποίοι λόγω έλλειψης ελαιόδεντρών, στόλιζαν κλαδιά από τα δέντρα που φύονταν στις περιοχές τους, όπως είναι τα έλατα.
Ο πρώτος που έφερε το χριστουγεννιάτικο δέντρο με τη μορφή που το ξέρουμε σήμερα, ήταν ο βασιλιάς Όθωνας και οι Βαυαροί που τον συνόδευσαν στην Ελλάδα».
Η ιστορική παράδοση αναφέρει ότι οι Βαυαροί στόλιζαν χριστουγεννιάτικο δέντρο από τον 16ο αιώνα, ωστόσο στην Ελλάδα το πρώτο χριστουγεννιάτικο δέντρο στολίστηκε το 1833 από τον Όθωνα στο Ναύπλιο, που νίκησε κατά κράτος το καραβάκι που είχε επικρατήσει ως έθιμο καθώς ταίριαζε περισσότερο με τη ναυτική παράδοση της πατρίδας μας.
Ωστόσο, στο νηπιαγωγείο μας, είχαμε στολίσει και το χριστουγεννιάτικο δεντράκι μας, που αποτελεί πλέον ένα διαδεδομένο έθιμο και φτιάξαμε τη φάτνη του Χριστού ως ομαδική κατασκευή.
ΚΑΛΑΝΤΑ
Πιστεύεται ότι η ιστορία τους προχωρεί πολύ βαθιά στο παρελθόν και συνδέεται με την Αρχαία Ελλάδα. Έχουν βρεθεί αρχαία γραπτά κομμάτια παρόμοια με τα σημερινά κάλαντα
Τα κάλαντα είναι ένα πολύ παλιό έθιμο που συνδέεται άμεσα με το Δωδεκαήμερο γιατί αποτελούσαν το βασικό μέσο επικοινωνίας.
Στα παλιότερα χρόνια δεν υπήρχαν ραδιόφωνα, τηλεοράσεις, εφημερίδες και γενικότερα ΜΜΕ οπότε τα κάλαντα προανήγγειλαν τον ερχομό της εορταστικής περιόδου.
Ομάδες παιδιών αφηγούνταν με μουσικό ρυθμό τη γέννηση του Χριστού και την ανατροφή του θείου Βρέφους.
Ο νοικοκύρης ή η νοικοκυρά έσπευδε να ανταμείψει τα παιδιά αποβλέποντας με αυτή την πράξη στη μελλοντική αφθονία των αγαθών για το σπίτι τους. Τα κάλαντα είναι από τις λίγες παραδόσεις που συνεχίζονται μέχρι και σήμερα στον ίδιο βαθμό από τα παιδιά.
Τα παιδιά και οι γονείς τραγούδησαν κάλαντα της Κεφαλλονιάς, της Χίου, των Φώτων και της Ικαρίας ,τα οποία χόρεψαν μαζί με τους γονείς τους.
ΤΟ ΧΡΙΣΤΟΨΩΜΟ
Είναι το ευλογημένο ψωμί του χριστουγεννιάτικου τραπεζιού, αφού αυτό θα στηρίξει τη ζωή του νοικοκύρη και της οικογένειάς του. Τη μορφή, το σχήμα και τον στολισμό τού ψωμιού αυτού κανονίζουν οι τοπικές συνήθειες. Στα περισσότερα μέρη, σύμφωνα με το sansimera.gr στη μέση της επιφάνειας του χριστόψωμου σχηματίζουν με ζυμάρι το σημείο τού σταυρού και στις άκρες του τοποθετούν αμύγδαλα και καρύδια, που αποτελούν σύμβολα πλούσιας παραγωγής. Η διακόσμησή του καθορίζεται ακόμη και από το επάγγελμα τού νοικοκύρη. Έτσι, αν αυτός είναι γεωργός ή τσοπάνης, στο χριστόψωμο σχηματίζουν βόδια και αλέτρι ή πρόβατα και κατσίκια. Σε μερικά μέρη μέσα στο ζυμάρι βάζουν κι ένα νόμισμα ή κάποιο άλλο σημάδι, για να φανεί, κατά το μοίρασμα, ο τυχερός τού σπιτιού. Τα παιδιά πήραν από ένα ΧΡΙΣΤΟΨΩΜΟ για το Χριστουγεννιάτικο τραπέζι.
Μοιραστείτε
